در عین حال، پارادوکس این است که اگر تجهیزات قدیم داشته باشیم، ما پرسنل نظامی بسیار خوبی داریم؛ هیچ شکایتی در مورد پرسنل ارتش وجود ندارد.

ارتش ما دائما در مورد ایالات متحده و نیروهای مسلح آن بیانات بی احترمانه ای انجام می دهد. این در اصل قابل درک است - این یک جنگ لفظی است. اما چیز دیگری غیر قابل فهم است - برای اکثریت ایرانیان از جمله من، سوال است که در صورت جنگ با آمریکا و سوختن کل خاورمیانه، چه خواهد شد؟ ارتش ما و سپاه پاسداران آماده رودرویی با ایالات متحده و متحدانش هستند؟ این سوال بی دلیل نیست، زیرا ما هم اکنون شاهد موقعیت خمصانه ایران در رابطه با ایالات متحده و اروپا هستیم. اما آیا ایران واقعا می تواند با آمریکا رودرو شود؟ این مسئله با پیامی از سوی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا که گفت: کشتی نیروی دریایی ایالات متحده، هواپیمای بدون سرنشین ایرانی را در تنگه هرمز نابود کرده است. وی گفت: «هواپیماهای بدون سرنشین نابود شده است». او افزود که وسیله شناسایی تقریبا در 900 متری کشتی آمریکایی در تنگه هرمز قرار گرفته بود. وی گفت: هواپیمای بدون سرنشین تهدیدی برای کشتی آمریکایی بود. ترامپ همچنین از کشورهای دیگر خواست که از کشتی های خود دفاع کنند...

بنابراین، اگر ما لفظ فوتبال بیان کنیم، در حال حاضر حساب در زمینه نظامی، نمره 1-1 است - ما یک هواپیمای آمریکایی را نابود کردیم و آمریکایی ها نیز یک هواپیمای ما را زدند. این پاریت است. امااز لحاظ سیاسی، واشنگتن هدارای تمام کارته است. ترامپ توانست وضعیت سیاسی در اطراف ایران را پیچیده سازد. همپنین اگر تهدید اخیر مقامات ما در رابطه با بستن تنگه هرمز که انتقال نفت از آنجا انجام می شود، در صورت تطبیق تحریم ها بیشتر علیه ایران، بیادآوریم. می فهمیم که وضعیت می تواند ناپایدارتر و غیر قابل پیش بینی شود. تنگه هرمز برای کل دنیا بیش از حد از لحاظ اقتصادی مهم است و ترامپ احمق نیست، وی از طریق تهدید های مقامات ما در رابطه با بستن خلیج فارس، توانست بسیاری از کشورهای طرفدار ایران را جذب خود کند. بله آنها قطعا با ایران جنگ نخواهند کرد و اما فشار دیپلماتیک ساده که بر کشور ما افزایش خواهد یافت، برای ما کافی است. من از این نگرانم که ما به طور کامل از ابزار دیپلماتیک استفاده نمی کنیم - یا نمی توانیم و یا نمی خواهیم. این نیز بدان معنی است که ایران می تواند درگیری نظامی با آمری داشته باشد. بیایید بررسی کنیم: ما دارای ناوگان قوی هستیم که شامل تقریبا 400 کشتی، 5 فروند، 3 کرکت، 33 زیردریایی و تعداد زیادی 233 تا نیز قایق های گشت زنی است. در نیروی هوایی - 505 هواپیما و هلیکوپتر، در نیروی موشک - 1533 راکت. در نیروهای دفاع هوایی - بیش از 3050 سلاح مختلف از جمله C-300 موجود است. در واحدهای مخزن - 1616 تانک و وسایل نقلیه زرهی کلاس های مختلف. قدرت نیروهای مسلح حدود یک میلیون نفر، از جمله سپاه پاسداران است که در اختیار آنها نیروهای دریایی و هوایی خود وجود دارد و همچنین تفنگداران دریایی نیز موجود است. در نتیجه، ارتش ما در رتبه بندی رتبه جهانی Firepower شناخته می شود و دارای درجه پایدار 20-21 است که در این رتبه بندی ما از کشورهایی چون عربستان سعودی، استرالیا، کره شمالی، الجزایر جلو هستیم. همچنین نظامی ما این کار را با وجود بودجه بسیار کوچک یعنی با 6.3 میلیارد دلار آمریکا انجام داده اند. در این صورت به نظر می رسد که ما ما باید راضی باشیم از این وضعیت و اما اینگونه نیست، زیرا بیشتر تجهیزات فوق قدیمی هستند و دیگر نمی توانند کار کنند و نمی توان آن را به عنوان سلاح مدرن به حساب آورد. همان هواپیما عمدتا مخصوص سال های 1970-1980 میلادی هستند و تنها می توانند به پرواز درآیند و بس. آنها دیگر به استاندارهای مدرن نه از لحاظ اطلاعات پرواز و نه تجهیزات الکترونیکی جواب نمی دهند. اینها، به عنوان مثال، F-4، F-14، Su-24، T-55، T-72 تانک های (وکلون چینی آنها) و M60 است.

در عین حال، پارادوکس این است که اگر تجهیزات قدیم داشته باشیم، ما پرسنل نظامی بسیار خوبی داریم؛ هیچ شکایتی در مورد پرسنل ارتش وجود ندارد. 523 هزار نفر از جنگجویان نیروهای مسلح و همچنین 350 هزار سپاهی و 130 هزار سرباز سپاه سپاه پاسداران ایران همه در مبارزه با آموزش عالی و نیرومند هستند. اعتماد به نفس دارند و همچنین تجربه جنگ واقعی در جنگ ایران و عراق و درگیری های سوریه و یمن نیز دارند. در کل 350 هزار نفر در نیروهای زمینی خدمت می کنند که به 14 مجهز، 12 نور، 8 تیر زرهی و یک هواپیما مجهزند. باید گفت که در این زمینه، شمار تیپ های خاص از یک عدد صحیح 10 واحد بیان شده است. به این معنی که یک سوم ارتش ایران عبارت است از نیروهای ویژه. در مورد وسایل نقلیه زرهی (از جمله تاسیسات توپخانه خودآموز) باید گفت که آنها حدودا سه هزار نفر هستند. درست است که پارک جدید نیست: قسمت اصلی توسط تانک ها T-55، از جمله تولید خود، و سپس 480 T-72، پر شده است. علاوه بر این، مدل های آمریکایی قدیمی M47، M48 و M60 وجود دارد. بیش از 600 مبارزه وسایل نقلیه پیاده نظام، تقریبا 650 نفر - حامل های زره پوش (عمدتا از اتحاد جماهیر شوروی)، تا 300 اسلحه های خودآموز با کالیب تا 203 میلی متر. بیش از 2 هزار اسلحه در کالیبر تا 203 میلیمتر موجود است. توپخانه مجتمع - حدود 1500 واحد، تا 3 هزار خمپاره. یعنی اگر ایران در نظر نیروی هوایی ضعیف است، در عوض دارای نیروهای زمینی بسیار قوی است.

تمام اختلافات اخیر مربوط به ایالات متحده نشان می دهد که آنها بر روی حمل و نقل هوایی و موشک تمرکز می کنند. اما ایران دارای حدود 500 سیستم موشکی مختلف از جمله باکی، کوبا، Tor-M1، C-200، S-300PMU2، و همچنین موشکهای ضد هوایی هواپیما ایگلا(سوزن) و ستریلا (تیر) به علاوه بیش از 1100 اسلحه ضد هوایی است. وضعیت هواپیما ها هم خیلی بد نیست. بله، همان "فانتوم" قدیمی شده است، اما کشور ما دارای هواپیماهای بدون سرنشین خود برای مقاصد مختلف - نسخه های آمریکایی است. به هر حال، زمانی که در ماه فوریه سال جاری میلادی، اسرائیل یک هواپیمای بدون سرنشین ایرانی را در آسمان خود بمباران کرد و معلوم شد که این یک نسخه از Lockheed Martin RQ-170 Sentinel آمریکایی است که ما در سال 2011 آن راگرفته بودیم… در این وضعیت، مقامات ما باید نتیجه گیری های دقیق و عملی انجام دهند. چه نوع؟ اولا ایالات متحده، اسرائیل یا عربستان سعودی - دشمنان بالقوه ما - با هواپیمایی قوی خود معروف هستند. اگر ما نمیتوانیم در کوتاه مدت خود را تقویت کنیم، بدان معنی است که لازم است سیستمهای دفاع هوایی تقویت شود.ثانیا، نیروهای زمینی ما به طور کلی و نیروهای ویژه به ویژه در میدان جنگ به وضوح قوی تر از سربازان آمریکایی و سعودی خواهد بود. مزیت پرسنل بسیار آموزش دیده و انگیزه در کنار ما است.

سوم، ارتش ایران نیاز به یک پیشرفت تکنولوژیکی در زمینه دفاع از حملات هوایی دارد. زیرا وضعیت در خلیج فارس همچنان در حال پیچیده شدن است. ترامپ یک انتقال اضافی از هواپیماهای بدون سرنشین را اعلام کرد. این نشان می دهد که فعلا در این مرحله عملیات فرود زمین وجود نخواهد داشت. چه چیزی می تواند اتفاق بیفتد؟ حملات موشک های کروز و آمریکایی ها وعده داده اند که بخشی از اهداف در کشور ما مورد حمله قرار خوهند گرفت و نابود خواهد شد. بنابراین باید ابزار جنگ الکترونیک را که در دسترس رهبران ایران است، توسعه یابند. در حالت حمله موشکی عظیم، آنها نقش مهمی خواهند داشت.

یک جنبه دیگر وجود دارد - مثلا ما به ااسرائیل حمله خواهیم کرد و کل خاورمیانه خواهد سوخت. در حال حاضر مرتضی کرابی مشاور فرمانده سپاه پاسداران گفت که اگر آمریكا دستور اشتباهی دهد، ایران کشتی های آمریکایی در خلیج فارس را فرو می برد، حتی اگر در آنجا هواپیمای آمریکایی وجود داشته باشد. خطرناک ترین چیز این است که هیچ کس، از جمله آمریکایی ها نمی تواند پیش بینی کند که این مناقشه احتمالی میتواند منجر به چه چبزهایی شود.

امیر مصطفوی

برای برقراری ارتباط با نویسنده مقاله میتوانید به این ایمیل مراجعه نمائید: [email protected]

RealIran.Net